น้องรักก่อนใคร แต่คนได้ใจของอ้ายคือเขา
มาก่อนกลายเป็นแฟนเก่า รางวัลความเหงาอ้ายมอบให้น้อง
คนมาทีหลังเว้าหยังกะดังหน้าบานอ่องต่อง
ต่างกับเราน้ำตาไหลนอง คืออ้ายนั้นก่อง โยนน้องจากใจ
น้องผิดอะไร ทำไมอ้ายบ่บอกกัน
ตัดตอนความรักฉับพลัน น้องจนสั่นตั้งโตบ่ได้
เฮ็ดหยังบ่ถืกเจ็บอยู่ลึกลึก เกือบใจขาดตาย
เห็นอ้ายเดินควงสาวคนใหม่ เข้ามายามใจเฮ็ดได้แท้น้อ
กะเจ็บละหวา ใช้เวลาฮักมาตั้งดน
บัดแพ้มาแพ้ส่ำคน คนมาทีหลังอ้ายผัดให้ค่า
บ่คึดเห็นบ่ น้องฮักกะด้ออ้ายบ่หัวซา
เชื่อแล้วละว่ากาลเวลาพิสูจน์คุณค่า ฮักแท้บ่ได้
เสียดายเด้เสียดายเวลาสองเรา
ประคบประหงมสวนเอา ย้านฮักเฮามันเพ้พังม้าง
อ้ายพัดมาถิ่มเขาผู้ยืนยิ้มน้องล้มปางงาง
น้องมาแพ้คนมาทีหลัง ปานถืกยาสั่งให้ใจหยุดรัก
กะเจ็บละหวา ใช้เวลาฮักมาตั้งดน
บัดแพ้มาแพ้ส่ำคน คนมาทีหลังอ้ายผัดให้ค่า
บ่คึดเห็นบ่ น้องฮักกะด้ออ้ายบ่หัวซา
เชื่อแล้วละว่ากาลเวลาพิสูจน์คุณค่า ฮักแท้บ่ได้
เสียดายเด้เสียดายเวลาสองเรา
ประคบประหงมสวนเอา ย้านฮักเฮามันเพ้พังม้าง
อ้ายพัดมาถิ่มเขาผู้ยืนยิ้มน้องล้มปางงาง
น้องมาแพ้คนมาทีหลัง ปานถืกยาสั่งให้ใจหยุดรัก
น้องมาแพ้คนมาทีหลัง ปานถืกยาสั่งให้ใจหยุดรัก